Mevsimler

   Mevsimler, doğanın büyüleyici dansıdır.

  İlkbahar, doğanın uyanan rüya soğuk kış uykusundan uyanan doğanın nefes alışıdır. Kışın soğuk esintileri artık hafif rüzgarlara dönüşüyor. Toprak, uykusundan doğruluyor ve rengarenk çiçeklerle süslüyor kendini. Ağaçlar tomurcuklanıyor, yapraklar kollarını havaya kaldırıyor. Kuşlar melodileriyle ağaçların dallarında dans ediyor. Toprak, rengarenk çiçeklerle dans ederken, kuşlar melodileriyle ağaçların kollarında şarkı söyler. Güneş ışığı yavaşça güneş gözlüklerimize gülümser, soğuk rüzgarlar tatlı bir esintiye dönüşür.

  Yaz, güneşin Kucakladığı Sezon doğanın coşkusunu doruğa taşıdığı zamandır. Sıcak güneş, ciltleri okşarken plajlar eğlence dolup taşar. Deniz mavisinin büyüsü her yeri sarar, ağaçların gölgesinde serinlemek bir lütuf gibi gelir. Çocuklar kahkahalarıyla sokaklarda oynar, akşamlar uzun ve yıldızlar parlaktır. Doğanın en sıcak ve coşkulu hali. Her yerde güneşin gülümsemesi var. İnsanlar, hayvanlar ve bitkiler kendilerini bu sıcacık kucaklamaya bırakıyor. Plajlar cıvıl cıvıl; deniz suyu tuzlu dudakları serinletiyor. Kumlar, minik ellerin ve ayakların oyun alanı. Havanın kokusu, mangal ateşinin dumanıyla karışıp özgürlüğün tadını çıkarıyoruz. Yazın günleri uzun, geceler kısa. Yıldızlar ışıl ışıl parlıyor gökyüzünde. Sokaklar canlanıyor, festivaller, konserler ve etkinlikler her köşede. Çocuklar bisiklet sürüyor, balonlar uçuruyor, kahkahalar gökyüzüne yükseliyor. Hava sıcak ama insanlar sıcakkanlı. Gülümsemeler kolayca yayılıyor etrafa. 

  Sonbahar, doğanın renk cümbüşüne dönüştüğü zaman. Ağaçlar, yapraklarını yavaşça dökerken yerde rengarenk bir halı oluşturuyor. Hava serinlemeye başlıyor ama güneş hala sıcacık dokunuşlarıyla ısıtıyor yüzümüzü. Sonbaharın kokusu, yaprakların dansı nemli toprakla birleşiyor. Kahve ve çayın sıcacık buharları içimizi ısıtıyor. Meyve ağaçları, tatlarıyla cömertçe paylaşıyor, sepetler dolusu elmalar ve üzümler insanları karşılıyor. Günler giderek kısalıyor, ama renklerin dansı her yeri aydınlatıyor. Sonbahar, doğanın ressamın fırçasıyla boyandığı dönemdir. Ağaçlar yapraklarını yavaşça dökerek yerde rengarenk halılar oluşturur. Hava serinlerken güneş hala sıcaklığını hissettirir. Havada hafif nem kokusu vardır, meyve ağaçları tatlarıyla cömertçe paylaşırlar.

  Kış, doğanın sessizliğ bembeyaza gömüldüğü zamandır. Kar taneleri yavaşça düşerken her şeyi beyaza boyuyor. Toprak, buz kristalleriyle süsleniyor. Havada hafif bir soğukluk var, ama kalpler sıcacık. Evler sobaların hışırtısıyla ısınıyor, içimizi ısıtan sıcacık içeceklerle dolduruyoruz bardaklarımızı. Kışın günleri kısa, geceler uzun. Yıldızlar parlarken, karla kaplı sokaklar altın gibi parlar. Çocuklar dışarı çıkıp kardan adamlar yapar, kardan top atarlar. İnsanlar birbirine daha da yakınlaşır, paylaşmak için daha çok sebep bulur. Bu sessiz ve huzurlu mevsim, yılın yavaşça nefes aldığı anıdır. 

  Her mevsim, doğanın büyülü bir hediyesi. Yazın sıcaklığı, ilkbaharın yeniden doğuşu, kışın sessizliği ve sonbaharın renk cümbüşüyle her biri kendine özgü bir hikaye anlatıyor.